دانلود مقاله ارزيابي و تحليل اثربخشي پل هاي عابر پياده درون شهري (مطالعه موردي: شهر تهران) 

استفاده گسترده از اتومبيل در جوامع صنعتي سبب تغيير سيستم هاي شهرسازي گرديد. اين امر موجب شد مهندسين شهرسازي اولويت را به وسايل نقليه دادند. پس از پايان جنگ جهاني دوم رويكرد جديدي در شهرسازي شكل گرفت، اين جنبش ايجاد فضاي اختصاصي عابرين پياده و اولويت دادن به آن را مد نظر قرار داد. پل عابر پياده يكي از اين دستاوردها است. طبق آمار راهنمايي و رانندگي 38% تصادفات شهر تهران (1385) با رفتار عابران پياده در ارتباط است كه يكي از مهمترين علل آن عدم استفاده از پل عابر مي باشد. هدف اين مقاله بررسي و ارزيابي ميزان اثر بخشي پل هاي عابر پياده درون شهري است. براي پي بردن به اين امر بررسي ميداني صورت گرفت. بر اساس تحليل داده هاي جمع آوري شده، دلايلي چون عدم مكانيابي مناسب، عدم كاربرد براي همه اقشار، عرض كم خيابان، زمان بر بودن، عوامل مزاحم و غيره موجب كاهش اثر بخشي پل عابر است. بر اساس يافته هاي تحقيق و مطالعات انجام شده راهكارهاي نرم افزاري مانند راهكارهاي فرهنگي و قانوني و راهكارهاي سخت افزاري كه بر جنبه هاي کالبدي سازه مورد نظر تاكيد دارند، پيشنهاد شده است.

دانلود این مقاله